Oyun Terapisi

Oyun çocukların hayatının ana ve vaz geçilmez parçalarından birisidir. Oyun kendiliğinden, gönüllü ve herhangi bir amaca yönelik olmayan bir aktivitedir. Oyun dışarından ödüllendirmeye veya pekiştirmeye ihtiyaç duymaz.

10-11 yaşın altındaki birçok çocuk uzun sürelerle oturmakta zorlanır ve bu nedenle sadece konuşma üzerine olan psikoterapileri almakta güçlük yaşayabilirler. Oyun terapisinde ise çocuklar enerjilerini ve hayal güçlerini daha serbest bir şekilde kullanabilirler. Küçük çocuklar, kendi başlattıkları oyunları oynarken kendilerini daha rahat ifade ederler. Terapistin ise çocuğun gelişim düzeyine uyum sağlaması ve buna göre çocukla ilişki kurması gerekir. Oyun sırasında yetişkin terapistle çocuğun bağ kurmaları da daha kolay olur. Çocukların bilişsel gelişimleri yeterli olmadığı için sözel olarak duygularını ifade etmekte zorlanabilirler ama oyun sırasında bu zorluğu yaşamazlar.

Oyun terapisi çocuk ve oyun terapisi eğitimi almış terapist arasında, belli oyun materyalleri kullanılarak gerçekleştirilen, çocuğa kendisini ifade etmesi ve tanıması için güvenli bir ortam sağlayan, dinamik, kişiler arası bir ilişki olarak tanımlanmaktadır. Terapide oyun, çocuğun yaşadıklarını, bunlara olan tepkilerini, duygularını, kendi isteklerini, ihtiyaçlarını ve kendisiyle ilgili algısını ifade ettiği sembolik bir dil sağlar. Oyunda olaylar çocuğun kontrolündedir ve bu kontrol hissi çocukların duygusal gelişimleri için çok önemlidir. Çocuklar oyun terapisi sırasında sembolik oyun ile kendilerini ifade ettiklerinin bilincinde olmadıkları için daha rahat davranırlar.

Oyun terapisi de diğer psikoterapiler gibi belli kurallar ve teknikler çerçevesinde yapılmalıdır. Oyun terapisini bir yetişkinle bir çocuk arasındaki herhangi bir oyundan farklı kılan da bu kurallar ve tekniklerdir. Oyun terapisi dinamik, davranışsal, destekleyici ve diğer teknikler içerebilir. Bireysel veya grup formatında uygulanabilir. Genellikle bireysel oyun terapilerinde 12-20 seans arasında uygulamalar beklenmelidir, ancak tanıya, belirtilere ve diğer faktörlere göre bu sayı değişebilir. Küçük çocuklar için her türlü problemde oyun terapisi uygulanabilir, ancak otizm, hiperaktivite, zihinsel engellilik gibi durumlarda ana belirtilere etkili olmayabileceği, eşlik eden sorunlara fayda sağlanabileceği unutulmamalıdır. Sembolik oyun gelişmemiş olan bireylerde oyun terapisi, bu becerinin geliştiği bireylerle aynı işlevleri göremeyebilir.

Kaynak: Play Therapy: The Art of Relationship, 3rd Edition, Garry Landreth

Bunlar da İlginizi Çekebilir